معنی محوطه

محوطه. [م ُ ح َوْ وَ طَ] (ع ص) محوطه. رجوع به محوطه شود. || (اِ) ساحت. فضا. عرصه. گشادگی و فراخنا.

(مُ حَ وِّ طِ) [ع. محوطه] (اِ.) زمینی که دور آن را دیوار کشیده باشند.

زمینی که دور آن دیوار کشیده باشند،

فرودگاه

گردونه

حیطه، فضا، میدان، ساحت، حیاط، صحن، زمین‌نامحصور

Area, Precinct, Yard

قطعه

دیوار برکشیده، زمینی که دور آن دیوار کشیده باشند

68