معنی مخروطیان

لغت نامه دهخدا

مخروطیان

مخروطیان. [م َ] (اِ مرکب) ج ِ مخروطی، تیره ای است از گیاهان بازدانه از رده ٔ «پیدازادان » که غالباً در منطقه ٔ معتدل می رویند و صدها نوع از مخروطیان در نقاط مختلف دنیا پراکنده اند و بیشتر آنها به صورت درختند. ساقه ٔ این تیره از گیاهان، دارای طبقه ٔ مولدی است که آوندهای قرصی چوبی می سازد. برگهای آنها عموماً باریک و سوزنی و دارای یک رگبرگ دایمی است. بیشتر مخروطیان برگهای همیشه سبز دارند و برگهای آنها مانند چنار و تبریزی با رسیدن پائیز فرونمیریزند ولی برگها دائمی نیستند و برگهای کهنه به تدریج می افتد و برگهای تازه آنها در می آید. از این گیاهان صمغهای مختلفی به نام تربانتین استخراج میشود. میوه ٔ گیاهان این تیره مرکب و مخروطی شکل است. انواع مهم گیاهان این تیره عبارتند از کاج، سرو، ابهل، پیرو، سرخدار، صنوبر، شوکران، کاج دریائی، سیور و رجوع به گیاه شناسی گل گلاب چ 3 ص 322 و فرهنگ اصطلاحات علمی شود.

حل جدول

مخروطیان

گروهی از گیاهان بازدانه با برگ‌های سوزنی و میوه مخروطی شکل

گروهی از گیاهان بازدانه با برگ های سوزنی و میوه مخروطی شکل

فرهنگ فارسی هوشیار

مخروطیان

سرودیسان

معادل ابجد

مخروطیان

916

پیشنهاد شما
جهت ثبت نظر و معنی پیشنهادی لطفا وارد حساب کاربری خود شوید. در صورتی که هنوز عضو جدول یاب نشده اید ثبت نام کنید.
اشتراک گذاری