معنی مرئوس
لغت نامه دهخدا
مرئوس. [م َ] (ع ص، اِ) رعیت. (از منتهی الارب) (متن اللغه). عامه ٔ مردم. (از منتهی الارب). که زیر سلطه ٔ رئیس باشد. (از اقرب الموارد). تابع. خادم. کنایه از رعیت. (غیاث اللغات). زیردست. فرودست. (یادداشت مؤلف). مقابل رئیس. کارمند.عضو اداره یا مؤسسه یا شرکتی که زیردست رئیس کار می کند. || آنکه شهوت او در سر او باشد و بس. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد) (از متن اللغه). || بزرگ سر. (از منتهی الارب). عظیم الرأس. (از اقرب الموارد) (متن اللغه). || که از درد سرشکایت کند. (از متن اللغه). که به سرسام مبتلا باشد. (از متن اللغه). المصاب رأسه. (از اقرب الموارد).
فرهنگ معین
(مَ) [ع. مرؤوس] (اِمف.) زیردست، کسی که زیر دست رئیس کار می کند.
فرهنگ عمید
کسی که زیردست رئیس کار میکند، کارمند،
حل جدول
زیردست، آنکه از رئیس اطاعت کند
فرمانبردار رئیس
زیردست، آنکه از رئیس اطاعت کند، فرمان بردار رئیس
مترادف و متضاد زبان فارسی
دونپایه، کارمند، زیردست، مادون،
(متضاد) رئیس
فارسی به انگلیسی
Subordinate
فرهنگ فارسی هوشیار
رعیت، عامه مردم، خادم، تابع
معادل ابجد
306