معنی مرتفع ترین آبشار اروپا در نروژ
حل جدول
تیسترنگن
مرتفع ترین آبشار اروپا
تیسترنگن
مرتفع ترین آبشار جهان- مرتفع ترین آبشار ونزوئلا
آنجل
مرتفع ترین آبشار آسیا
جوسوپا
مرتفع ترین آبشار کانادا
تاکاکاو
مرتفع ترین آبشار ونزوئلا
آنجل
مرتفع ترین آبشار جهان
آنجل
مرتفع ترین سد اروپا
وایونت
مرتفعترین آبشار اروپا در نروژ
تیسترنگن
مرتفع ترین آبشار قاره آسیا
جوسوپا
آبشار مرتفع جهان
آنجل
واژه پیشنهادی
لغت نامه دهخدا
مرتفع. [م ُ ت َ ف َ](ع ص) برداشته شده.(غیاث اللغات). برشده. بررفته.(یادداشت مرحوم دهخدا). بلند کرده شده. برافراشته. بالا برده شده: نیت غزوی دیگر کرد که اعلام اسلام بدان مرتفع گردد.(ترجمه ٔ تاریخ یمینی ص 273). || برطرف کرده. از بین برده.(فرهنگ فارسی معین). منتفی کرده شده. از بین برداشته. بر طرف شده. نعت است از ارتفاع. رجوع به ارتفاع شود. || گرانبها. قیمتی.(فرهنگ فارسی معین). گران قیمت. اعلا: از وی [دمیره در مصر] جامه های کتان خیزد مرتفع و با قیمت.(حدود العالم). از بصره نعلین خیزد و فوطه های نیک و جامه های کتان و خیش مرتفع.(حدود العالم). پس از آنجا سوی المعتز باللّه هدیه فرستاد مرکبان نیکو و بازان شکاری و جامه های مرتفع ومشک و کافور.(تاریخ سیستان). خواجه خلعت بپوشید...قبای سقلاطون بغدادی بود... و عمامه ای قصب بزرگ اما بغایت باریک و مرتفع.(تاریخ بیهقی ص 150). هفت فرجی برآوردند یکی از آن دیبای سیاه و دیگر از هر جنس و جامهای بغدادی مرتفع.(تاریخ بیهقی چ ادیب ص 378). پنجاه پارچه ٔ نابریده مرتفع...(تاریخ بیهقی ص 44).
مرتفع جامه های قیمت مند
بیشتر ز آنکه گفت شاید چند.
نظامی.
وانواع دیباج و سقلاطون مرتفع و شراب گران قیمت.(تاریخ طبرستان، از فرهنگ فارسی معین). || بلند. رفیع. برافراشته:
چنین مرتفع پایه جای تو نیست
گناه از من آمد خطای تو نیست.
سعدی.
- مرتفع شدن، مرتفع گشتن. مرتفع گردیدن. منتفی شدن. برطرف شدن. زایل گشتن. برخاستن: تا رسوم جور و بیداد بکلی مرتفع گردد.(ظفرنامه ٔ یزدی).
- || برافراشته گشتن. رفعت یافتن. بلند شدن: اعلام اسلام بدان مرتفع گردد.(ترجمه ٔ تاریخ یمینی ص 273). بر سریر مملکت استقرار یافت و رایت دولت او مرتفع شد.(لباب الالباب، فرهنگ فارسی معین).
- || بلند بنا شدن.(فرهنگ فارسی معین).
- مرتفع ساختن و مرتفع کردن، برطرف کردن. از بین بردن.(فرهنگ فارسی معین):
گر مزاج فاسدش گردد مؤثر در عدد
مرتفع سازد فسادش صحت نصف از چهار.
وحشی(فرهنگ فارسی معین).
- || برافراشتن، بلند کردن.(فرهنگ فارسی معین).
- || بلند بنا کردن.(فرهنگ فارسی معین).
نروژ
نروژ. [ن ُرْ وِ] (اِخ) مملکتی در نیمه ٔ غربی شبه جزیره ٔ اسکاندیناوی. از شمال به اقیانوس منجمد شمالی، از جنوب به دریای شمال، از مشرق به کشور سوئد و از مغرب به اقیانوس اطلس محدود است. جمعیت آن در سال 1953 م. 3375000 نفر بود (در هر کیلومتر مربع ده نفر). اهالی نروژ از نژاد ژرمن و زبانشان نیز شعبه ای از السنه ٔ ژرمنی است و اغلب مذهب پرتستان دارند.حکومت آن مشروطه ٔ سلطنتی است. پایتخت آن شهر اسلو است با جمعیتی در حدود پانصدهزار تن. شهرهای مهمش عبارت است از: برگن، تروندهِیم، استاوانگر. صادرات نروژ چوب های جنگلی و کاغذ و ماهی و لبنیات است. واحدپولش «کرون » نام دارد.
معادل ابجد
3624