معنی مردنی

مردنی. [م ُ دَ](ص لیاقت) فانی. که سرانجام بمیرد و نماند. که باقی و پایدار و انوشه نیست. که مرگ او حتم و یقین است: اوست حیات گیرنده از نفسهای مردم خواه آنکه مردنی است خواه آنکه مرده نیست در خوابگاه.(تاریخ بیهقی ص 307). || لایق مردن. سزاوار مردن. که محکوم به کشته شدن و مردن است. || در شرف مرگ. محتضر.بیماری که به بهبود او امیدی نیست. مریض غیر قابل علاج. رفتنی. || در تداول، سخت ضعیف و نحیف.بسیار بی بنیه و بی رمق که پنداری در شرف مرگ است. ||(اِ) مرده. جنازه.(ناظم الاطباء). اما معنی اخیر در مآخذ دیگر دیده نشد.(یادداشت لغت نامه).

نزدیک به مرگ، بسیار ضعیف و لاغر،

لایق و سزاوار مردن،
نزدیک به مردن،

در آستانه مرگ، بسیار ضعیف و بی‌حال

در آستانه مرگ، بسیار ضعیف و بی حال

محتضر، مشرف‌به موت، مشرف به مرگ، ضعیف، ناتوان، نزار، بی‌حال، نفله، فناپذیر، زوال‌پذیر

Dying, Goner, Moribund, Mortal, Terminal

انسان

مردنی، جهت تحقیر استفاده می شود

(صفت) لایق مردن سزاوار مرگ.

304