معنی مرکور
لغت نامه دهخدا
مرکور. [م ِ](اِخ) مرکوری. مرکوریوس. هرمس. رساننده ٔ پیغامهای خدایان از آسمان به زمین بود.(یادداشت مرحوم دهخدا). رجوع به مرکوری و مرکوریوس شود.
فرهنگ معین
(مِ) [فر.] (اِ.) سیماب، جیوه.
حل جدول
مترادف و متضاد زبان فارسی
جیوه، زیبق، سیماب
فرهنگ فارسی هوشیار
جیوه
معادل ابجد
466