معنی مسافرت
لغت نامه دهخدا
مسافرت. [م ُ ف َ رَ](ع اِمص) مسافره.سفر. سفار. سفرکردگی و بیرون شدگی از خانه و وطن خودموقتاً به جایی دیگر که پس از چند زمانی بازگردد و مراجعت کند.(ناظم الاطباء). و رجوع به مسافره شود.
مسافرت کردن
مسافرت کردن. [م ُ ف َ / ف ِ رَ ک َ دَ](مص مرکب) به سفر رفتن. سفر کردن. مسافره. رجوع به مسافرت و مسافره شود.
فارسی به انگلیسی
Journey, Swing, Travel, Trip, Voyage
فارسی به ترکی
yolculuk
فرهنگ معین
(مُ فِ رَ) [ع. مسافره] (مص ل.) از شهر یا کشوری به شهر یا کشور دیگر رفتن.
فرهنگ واژههای فارسی سره
رهسپاری
مترادف و متضاد زبان فارسی
فارسی به آلمانی
فرهنگ عمید
از شهری به شهر دیگر رفتن، سفر کردن،
فارسی به عربی
فرهنگ فارسی هوشیار
(مصدر) از شهر یا کشوری بشهر و کشور دیگر رفتن سفر کردن.
فارسی به ایتالیایی
viaggio
واژه پیشنهادی
ساک
معادل ابجد
781