معنی مستعین

مستعین. [م ُ ت َ](ع ص) نعت فاعلی از استعانه. اعانت خواهنده و مددجوینده.(غیاث)(اقرب الموارد). یاری خواهنده. مددخواهنده. کمک خواهنده. یاری طلب. یاری جو. یاری خواه:
چه گوئی بود مستعین مستعان گر
نباشد چنین مستعین مستعان را.
ناصرخسرو.
منم مستعین محمد به مشرق
چه خواهی از این مستعین محمد.
ناصرخسرو.
ای همه هستی که هست از کف تو مستعار
نیست نیازی که نیست بر در تو مستعین.
خاقانی.
ای فلک را رفعت تو مستعار
مستعانم شو که هستم مستعین.
خاقانی.
و رجوع به استعانه شود.

(مُ تَ) [ع.] (اِفا.) یاری خواهنده.

کسی که از کسی یاری بخواهد، یاری‌خواهنده،

یاری خواهنده

یاری خواهنده (اسم) استعانت کننده یاری خواهنده: ای همه هستی که هست از کف تو مستعار نیست نیازی که نیست بر در تو مستعین. (خاقانی)

مُستَعِین، کمک خواهنده، عَون و مَدَد جوینده،

630