معنی مستهجن
لغت نامه دهخدا
مستهجن. [م ُ ت َ ج ِ](ع ص) قبیح و زشت شمرنده.(از اقرب الموارد). و رجوع به استهجان شود.
مستهجن. [م ُ ت َ ج َ](ع ص) مکروه و زشت و عیب گرفته شده.(غیاث)(آنندراج). مُستقبح.(از اقرب الموارد). و رجوع به استهجان شود. || زشت. ناپسندیده: کار ناکرده را مزد خواستن مستقبح و مستهجن یافت.(ترجمه ٔ تاریخ یمینی ص 102). || رکیک. زننده: این لفظ اگر چه مستهجن است بازگفتن بر زبان راند...(مرزبان نامه ص 10). || مرد که نیمی عرب و نیمی عجم یعنی دورگه باشد و به زعم عرب چنین کس غیرفصیح است.(سبک شناسی ج 2 ص 31).
مستهجنة
مستهجنه. [م ُ ت َ ج َ ن َ](ع ص) تأنیث مستهجن. رجوع به مستهجن شود.
فارسی به انگلیسی
Flash, Foul, Obscene, Off-Color, Pornographic, Ribald, Risqué, Shocking, Smut, Smutty, Spicy
فرهنگ فارسی هوشیار
فرهنگ عمید
زشت، قبیح، ناپسند،
مترادف و متضاد زبان فارسی
فرهنگ معین
(مُ تَ جَ) [ع.] (ص.) زشت و قبیح.
فارسی به عربی
بشع
فرهنگ فارسی آزاد
مُستَهجَن، قبیح، زشت و ناپسند،
حل جدول
انگلیسی به فارسی
مستهجن
معادل ابجد
558