معنی مشایم

لغت نامه دهخدا

مشایم

مشایم. [م َ ی ِ](ع اِ) مشیم. ج ِ مَشیمه.(از اقرب الموارد)(منتهی الارب). و رجوع به مشیمه شود.


مشیمة

مشیمه. [م َ م َ](ع اِ)(از «ش ی م ») آتون، و آن پوستی است که بچه در وی باشد در رحم. ج، مشیم، مشایم.(منتهی الارب)(آنندراج)(از ناظم الاطباء).پوست رقیق که بر بچه وقت ولادت پیچیده می باشد.(غیاث). آن پوست که بچه در آن بود.(مهذب الاسماء). غشاء نوزاد انسان است که هنگام تولد با آن از بطن مادر خارج می شود.(از اقرب الموارد). و رجوع به ماده ٔ بعد شود. || نام پرده ٔ ششم از هفت پرده های چشم.(غیاث)(آنندراج). رجوع به مشیمیه و ماده ٔ بعد شود.

حل جدول

مشایم

جمع مشیمه


جمع مشیمه

مشایم

فرهنگ فارسی هوشیار

مشیمه

مشیمه در فارسی یارک یوگان پرده ی زهدان بچه دان آون (اسم) پرده ای که بچه تا هنگامی که در شکم مادر است در آن قرار دارد. این پرده بهنگام تولد کودک باوی بیرون آید بچه دان جمع: مشائم (مشایم) . یا مشیمه دنیا. آسمان، آفتاب. یا مشیمه شب. شب که مانند زنی آبستن است: برشکافد صبا مشیمه شب طفل خونین بخاور اندازد. (خاقانی)

معادل ابجد

مشایم

391

پیشنهاد شما
جهت ثبت نظر و معنی پیشنهادی لطفا وارد حساب کاربری خود شوید. در صورتی که هنوز عضو جدول یاب نشده اید ثبت نام کنید.
اشتراک گذاری