معنی معصومیت
لغت نامه دهخدا
معصومیت. [م َ می ی َ](ع مص جعلی، اِمص) بیگناهی.(ناظم الاطباء). معصومی. معصوم بودن. و رجوع به معصوم شود. || کودکی و طفولیت.(ناظم الاطباء).
فرهنگ معین
(مَ یَ) [ازع.] (مص جع.) معصوم بودن.
فرهنگ عمید
معصوم بودن،
کودکی،
بیگناهی،
حل جدول
مترادف و متضاد زبان فارسی
بیگناهی، پاکدامنی، عفاف، سادگی، بیپیرایگی، مظلومیت
فارسی به انگلیسی
Impeccability, Purity
فرهنگ فارسی هوشیار
در تازی نیامده نا مویگی بی آلایشی معصوم بودن معصومی، مظلومی مظلومیت: به بچه سالی و معصومیت ظاهریش نگاه نکن خ. . .
معادل ابجد
656