معنی مقاصد | جدول یاب

لغت نامه دهخدا

مقاصد

مقاصد. [م َ ص ِ](ع اِ) ج ِ مَقصِد.(اقرب الموارد). ج ِ مَقصَد و مَقصِد.(ناظم الاطباء). و رجوع به مقصد شود. || اراده ها و مقصودها. آرزوها. آهنگها و عزیمت ها.(از ناظم الاطباء): روزی پای در رکاب سیر آورده بود و عنان عزیمت به مقصدی از مقاصد برتافته به کنار دیهی رسید.(مرزبان نامه چ قزوینی ص 53). هر کس با حصول مقاصد و مطالب و نجاح آمال و مآرب بازگشتند.(جهانگشای جوینی چ قزوینی ج 1 ص 156). از مقاصد معتبره یکی طلب علم است، چنانکه در خبر است که...(مصباح الهدایه چ همایی ص 264).
- مقاصدالشرعیه، هدفها و مقصدهای شرعی و آن بر دو قسم است: یکی مقاصد اصلیه و دیگر مقاصدتابعه. مقاصد اصلیه ضروریات معتبره در هر ملتی است و مقاصد تابعه مصالح مکلف در آن رعایت شده است، مانند تمتعات از مباحات.(از فرهنگ علوم نقلی دکتر سجادی).
- مقاصد خمسه،(اصطلاح فقه) نفس، دین، عقل، نسب و مال است که ضروریات خمس هم نامند.(فرهنگ علوم نقلی تألیف سجادی).
|| سعیهاو جهدها. || سعایتها. || فکرها. اندیشه ها. || خواهشها. || عذرها و حیله ها.(از ناظم الاطباء).