معنی ملائک

لغت نامه دهخدا

ملائک

ملائک. [م َ ءِ](ع اِ) ج ِ مَلَک.(منتهی الارب)(از اقرب الموارد). ج ِ مَلَک و مَلأک.(از اقرب الموارد). رجوع به ملایک و ملک و مَلأک شود.

فرهنگ معین

ملائک

(مَ ئِ) [ع.] (اِ.) جِ مَلَک، فرشتگان.

فرهنگ عمید

ملائک

مَلَک

حل جدول

ملائک

فرشتگان

فرهنگ فارسی هوشیار

ملائک

ملایک درفارسی: (تک: ملاک) فرشتگان (اسم) جمع ملک و ملاک و ملائک فرشتگان: } دوش دیدم که ملایک در میخانه زدند گل آدم بسرشتند و به پیمانه زدند. ‎{ (حافظ. 124)

معادل ابجد

ملائک

91

پیشنهاد شما
جهت ثبت نظر و معنی پیشنهادی لطفا وارد حساب کاربری خود شوید. در صورتی که هنوز عضو جدول یاب نشده اید ثبت نام کنید.
اشتراک گذاری