معنی ملعبه

ملعبه در فارسی باریچه (اسم) آنچه که با آن بازی کنند ملعب بازیچه. یا ملعبه دست کسی شدن. بازیچه دست وی شدن تا هر طور که بخواهد با شخص رفتار کند توضیح درتداول بفتح اول گویند.

(مصدر) مسخره کردن ریشخند کردن ملعبه قرار دادن، شنا کردن سباحت.

ملعبه. [م ِ ع َ ب َ / ب ِ](ع اِ) بازیچه. آنچه با آن بازی کنند. ج، ملاعب.(یادداشت به خط مرحوم دهخدا). ملعبه:
بازیگر است این فلک گردان
امروز کرد ملعبه تلقینم.
ناصرخسرو(دیوان چ تهران ص 270).
- ملعبه ٔ دست کسی شدن،دستخوش او شدن. دستکش او شدن. بازیچه ٔ دست او شدن چنانکه هر طور خواهد رفتار کند.(از یادداشت به خط مرحوم دهخدا). آلت دست او شدن.
|| کاری. حراره. قول. تصنیف. زجل. کخ کخ. موشح. موشحه. شرقی. کان و کان. عروض البلد.(یادداشت به خط مرحوم دهخدا).

پیراهن بی آستین که کودکان هنگام بازی می پوشند، بازیچه، ء دست کسی شدن بازیچه دست وی شدن تا هرطور بخواهد با شخص رفتار کند. [خوانش: (مَ عَ بِ) [ع. ملعبه] (اِ.)]

وسیلۀ بازی، بازیچه،
[قدیمی] پیراهن بی‌آستین که کودکان هنگام بازی کردن می‌پوشند،

بازیچه

ماشین کوکی

ملعبه

لعبت، ملعبه

آلت‌دست، بازیچه، ملعب، مسخره، مضحکه

بازیچه، ملعبه

بازیچه، لعبت، ملعبه

اسباب‌بازی، عروسک، لعبت، ملعبه، آلت دست، مسخره، مضحکه

آلت ملعبه سازی

تمیز، فرق گذاری، تبعیض، الت ملعبه سازی،

147