معنی ممرز

لغت نامه دهخدا

ممرز

ممرز. [م َ رَ] (اِ) درختی از گونه های اولس است که در جنگلهای شمال ایران روید. آن را در آستارا و منجیل و طوالش و کوهپایه ٔ گیلان، اولاس، یا اولس و در کلاردشت وکجور، کُرزِل و در اطراف رشت، فَق یا فِق و در شیرگاه ساری و بهشهر و میاندره، مِمَرز یا مَمَرز و مَرِز و در لاهیجان، شَرَم و در گرگان و علی آباد رامیان وحاجیلر، تَغار و در کتول، کَچَف و در رامسر و رودسر، جَلَم می خوانند. (جنگل شناسی کریم ساعی ج 1 ص 168).

فرهنگ عمید

ممرز

درختی جنگلی که از چوب آن در صنعت و از میوۀ آن برای تهیۀ روغن استفاده می‌شود، تغار، تغر، مرز، جلم،

حل جدول

ممرز

گیاهی درختی از خانواده توسکا، گیاهی درختی با چوب سفید

فارسی به عربی

ممرز

زان

گویش مازندرانی

ممرز

از تیره ی فندق از گونه مختلف اولس که نام علمی آن sbetoooos carinaa...

فرهنگ فارسی هوشیار

ممرز

(اسم) درختی است از تیره غان ها که در جنگلهای شمالی ایران بفراوانی میروید و در حقیقت یکی از گونه های درخت اولس است جلم کرزل تغار تغر مرز.

معادل ابجد

ممرز

287

قافیه

پیشنهاد شما
جهت ثبت نظر و معنی پیشنهادی لطفا وارد حساب کاربری خود شوید. در صورتی که هنوز عضو جدول یاب نشده اید ثبت نام کنید.
اشتراک گذاری