معنی ممرز
لغت نامه دهخدا
ممرز. [م َ رَ] (اِ) درختی از گونه های اولس است که در جنگلهای شمال ایران روید. آن را در آستارا و منجیل و طوالش و کوهپایه ٔ گیلان، اولاس، یا اولس و در کلاردشت وکجور، کُرزِل و در اطراف رشت، فَق یا فِق و در شیرگاه ساری و بهشهر و میاندره، مِمَرز یا مَمَرز و مَرِز و در لاهیجان، شَرَم و در گرگان و علی آباد رامیان وحاجیلر، تَغار و در کتول، کَچَف و در رامسر و رودسر، جَلَم می خوانند. (جنگل شناسی کریم ساعی ج 1 ص 168).
فرهنگ عمید
درختی جنگلی که از چوب آن در صنعت و از میوۀ آن برای تهیۀ روغن استفاده میشود، تغار، تغر، مرز، جلم،
حل جدول
گیاهی درختی از خانواده توسکا، گیاهی درختی با چوب سفید
فارسی به عربی
زان
گویش مازندرانی
از تیره ی فندق از گونه مختلف اولس که نام علمی آن sbetoooos carinaa...
فرهنگ فارسی هوشیار
(اسم) درختی است از تیره غان ها که در جنگلهای شمالی ایران بفراوانی میروید و در حقیقت یکی از گونه های درخت اولس است جلم کرزل تغار تغر مرز.
معادل ابجد
287