معنی منات

منات. [م َ] (اِخ) نام بتی در عرب که هذیل و خزانه که هر دو قبیله ای است از عرب آن را می پرستیدند. (غیاث). بت قبایل اوس و خزرج و غسان. (مفاتیح العلوم خوارزمی چ بنیاد فرهنگ ص 40):
همچنان کو گفت می گوید سخن
دیو در عزی و لات اندر منات.
ناصرخسرو.
هم دیده داری هم قدم هم نور داری هم ظلم
در هزل و جد ای محتشم هم کعبه گردی هم منات.
سنائی (دیوان چ مصفا ص 375).
گرچه هر دو ز جبلّت سنگند
فرق باشد ز منی تا به منات.
خاقانی.
کی برند آب درمنه بر لب آب حیات
کی شود سنگ منات اندرخور سنگ منا.
خاقانی (دیوان چ سجادی ص 22).
بتی دیدم از عاج در سومنات
مرصع چو در جاهلیت منات.
سعدی (بوستان).

منات. [م َ] (روسی، اِ) یک نوع پولی که معادل یک صد کوپک است. (ناظم الاطباء). مسکوکی سیمین روس را. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا).

(~.) [روس.] (اِ.) پول رایج روسیه.

(مَ) [ع.] (اِ.) نام بتی از بت های مورد پرستش بعضی از طوایف عرب پیش از اسلام.

واحد پول آذربایجان

واحد پول ترکمنستان

بتی در عصر جاهلیت

بتی در عصر جاهلیت

منات

منات

پول رایچ روسیه، برابر با صد کوپک،

نوعی گردن بند، نوعی سنگ قیمتی

مستدل بودن سخن

شهر وای روسیه (اسم) پول رایج روسیه برابر 100 کپک

مَنات، اسم بُتی بود بین مکه و مدینه (خصوصا مورد پرستش بنی هزیل و خزاعه)،

491