معنی مناقب خوان
لغت نامه دهخدا
مناقب خوان. [م َ ق ِ خوا / خا] (نف مرکب) ستایشگر ائمه ٔ شیعه. آنکه محامد ائمه ٔ شیعه برمی شمرد. مقابل فضایل خوان. رجوع به کتاب النقض ص 33 و 78 و تاریخ ادبیات ایران تألیف صفا ج 2 ص 157 شود.
حل جدول
آن که در فضایل چهارده معصوم شعر می خواند
فرهنگ فارسی هوشیار
ستایشخوان آن که در ستایش رهنمودان سخن گوید. (صفت) مدایح ایمه شیعه مقابل فضایل خوان
معادل ابجد
850