معنی منظومه‌ای از رابرت براونینگ

راهب اسپانیایی

سازنده اولین فیلم دراکولایی

الیزابت بَرِت براونینگ (زاده ۶ مارس ۱۸۰۶ - درگذشته ۲۹ ژوئن ۱۸۶۱) از برجسته‌ترین شاعران عصر ویکتوریا بود. در زمان حیاتش اشعارش هم در انگستان و هم در آمریکا بسیار محبوب بود. مجموعه‌ای از آخرین شعرهایش مدت کوتاهی بعد از مرگ وی توسط همسرش، رابرت براونینگ به چاپ رسید.

داروک

بخشش، خوب است؛ خوب تر از آن، فراموش کردن بخشش است.

هدف آدمی باید فراتر از آنجا باشد که دست اش می رسد، وگرنه آسمان به چه کار می آید؟

عشق، انسان را خردمند و باتجربه می کند.

از کی تاکنون، نابغه بودن، ستودنی شده است؟

دوازده سال وقتم گرفته شد تا کشف کردم که در نویسندگی استعدادی ندارم، اما دیگر نتوانستم از این کار دست بکشم چون بیش از اندازه مشهور شده بودم.

اگر به انسان ها شخصیت و فرصت ابراز عقیده و پاداش و امکان مشارکت بدهید، رشد خواهند کرد و اندیشه های ناب خود را بیرون خواهند ریخت.

درد، پیامی است برای جنبش، تلاش و به دست آوردن نیازهایتان.

زندگانی، بی بهره از بخشایش، محکوم [=گردن نهادهی] چرخه ی بی پایان کیفر و رنجش است.

کامیابی، مجموعه ای از تلاش های کوچک است که هر روز تکرار می شود.

انگشتری و کتاب

بازگشت دروسس

ننگی در خانواده

2202