معنی مهرداد میناوند

لغت نامه دهخدا

میناوند

میناوند. [وَ] (اِخ) دهی است جزء دهستان وسط بخش طالقان شهرستان طهران. کوهستانی وسردسیر است سکنه اش 352 نفر، آبش از چشمه سار و محصولش غلات دیمی و شغل اهالی زراعت و قالیچه و گلیم بافی و کرباس بافی است. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 1).

مهرداد

مهرداد. [م ِ] (اِخ) نام پسر خسروپرویز. آنگاه که سرداران پرویز را گرفتند و به قصد کشتن او وی را حبس کردند مهرداد را پیش چشم او سر بریدند. (یادداشت مؤلف).

مهرداد. [م ِ] (اِخ) مهردار. دهی است از شهرستان تبریز. رجوع به مهردار شود.

مهرداد ششم

مهرداد ششم. [م ِ دِ ش ِ ش ُ] (اِخ) پسر مهرداد پنجم و ملقب به اوپاتور و معروف به بزرگ. وی در حدود سال 132 ق.م. متولد شد و از سال 120 تا 63 ق.م. سلطنت کرد. از جوانی و آغاز سلطنت اواطلاع دقیقی در دست نیست. به تدریج بر کاپادوکیه، پافلاگونیا، بیثونیا و تمام قسمت جنوبی و شرقی دریای سیاه تسلط یافت. مخالفت وی با شاهان بیثونیا مقابله و دشمنانگی وی را با دولت روم باعث شد مهرداد سه بار بارومیان جنگید و این جنگها در تاریخ به نام جنگهای مهردادی معروف است. مهرداد در نخستین جنگ مهردادی که از 88 تا 84 ق.م. طول کشید در ابتدا پیروزیهایی به دست آورد تا اینکه سردار وی در یونان از دست سولا سردار رومی شکست خورد و مهرداد ناچار به صلح شد و غرامت زیادی پرداخت. دومین جنگ مهردادی از 83 تا 81 ق.م. طول کشید. در این جنگ مهرداد سپاهیان رومی را شکست داد و پونتوس را مورد حمله قرار داد. در سومین جنگ (74-64 ق.م.) مهرداد بیثونیا را متصرف شد و پونتوس را از نو فتح کرد (68-67 ق.م.). اما از پومپی سردار رومی در 66 ق.م. شکست خورد و به کریمه گریخت و سرانجام خودکشی کرد. مهرداد ششم یکی از بزرگترین سرداران تاریخ و بزرگترین دشمن روم در تمام قرون و اعصار بوده است. رجوع به تاریخ ایران مشیرالدوله صص 147-149 شود.

مهرداد پنجم

مهرداد پنجم. [م ِ دِ پ َ ج ُ] (اِخ) پادشاه پارت، ملقب به ائوئرگتس که ظاهراً از 150 تا 121 ق.م. سلطنت کرد و در زمان سلطنت خویش با رومیان صلح نمود.

مهرداد چهارم

مهرداد چهارم. [م ِ دِ چ َ رُ] (اِخ) پادشاه پارت و ملقب به فیلوپاتورفیلادلفوس. وی ظاهراً از 170 تا 150 ق.م. و در دوره ٔ بین مرگ خسرو و آخر سلطنت بلاش دوم در ایران سلطنت کرد، ولی از حوادث زمان او هیچگونه سند و نوشته ای در دست نیست.

مهرداد سوم

مهرداد سوم. [م ِ دِ س ِوْ وُ] (اِخ) اشک دوازدهم. دوازدهمین پادشاه اشکانی (56-55 ق.م.). اوپدر خود فرهاد سوم را کشت و در سفاکی و بی رحمی افراط کرد تا بر او شوریدند و برادرش ارد را به سلطنت برداشتند. رجوع به تاریخ ایران مشیرالدوله ص 151 شود.

مهرداد اول

مهرداد اول. [م ِ دِ اَوْ وَ] (اِخ) اشک ششم. ششمین شاه سلسله ٔ اشکانی است. دولت اشکانیان را به منتها درجه ٔ قدرت رسانید و دمتریوس پادشاه سلوکیدی را مغلوب و دستگیر کرد. وی نخستین شاه است از اشکانیان که خود را شاهنشاه خوانده است و از 173 تا 140 ق.م. سلطنت کرده است.

مهرداد دوم

مهرداد دوم. [م ِ دِ دُوْ وُ] (اِخ) اشک نهم. ملقب به کبیر. نهمین پادشاه اشکانی و از مشهورترین آنها که از 124 تا 76 ق.م. سلطنت کرد. وی سکاها را شکست داد و با چین روابط بازرگانی برقرار ساخت و در سال 92 ق.م. با دولت روم پیمان مودت بست و در حدود سال 90 ق.م. بین النهرین را متصرف شد.