معنی مهرگل
لغت نامه دهخدا
مهرگل. [م ُ گ ِ] (اِ مرکب) گلی است دوائی و آن را گل مختوم نامند و گل بیشه نیز گویند. طین مختوم. (از آنندراج):
قهرش از مهر بر حواس نهد
نقش با مهر گل فرستد طین.
انوری (از آنندراج).
حل جدول
اثری از جلال آل احمد
نام های ایرانی
دخترانه، مرکب از مهر (خورشید) + گل، آن که در میان گلها چون خورشید می درخشد
معادل ابجد
295