معنی مهرگل
لغت نامه دهخدا
مهرگل. [م ُ گ ِ] (اِ مرکب) گلی است دوائی و آن را گل مختوم نامند و گل بیشه نیز گویند. طین مختوم. (از آنندراج):
قهرش از مهر بر حواس نهد
نقش با مهر گل فرستد طین.
انوری (از آنندراج).
حل جدول
اثری از جلال آل احمد
درد محبت، شبانه های پدرم، مهرگل
اثری از جمشید طاهری
درد محبت ، شبانه های پدرم ، مهرگل
اثری از جمشید طاهری
اثری از جمشید طاهری
مهرگل
درد محبت، شبانه های پدرم، مهرگل
نام های ایرانی
دخترانه، مرکب از مهر (خورشید) + گل، آن که در میان گلها چون خورشید می درخشد
معادل ابجد
295