معنی مهیج
لغت نامه دهخدا
مهیج. [م ُ هََ ی ْ ی ِ] (ع ص) به هیجان آورنده. انگیزاننده.برانگیزنده. برانگیزاننده. آغالنده برآغالاننده. مُهیج. || غبار برانگیزنده. (غیاث). مُهیج.
مهیج. [م ُ] (ع ص) برانگیزنده. مُهَیِّج. || غبار برانگیزنده. (غیاث).
فرهنگ معین
(مُ هَ یُِ) [ع.] (اِفا.) هیجان آور، برانگیزنده.
فرهنگ عمید
هیجانآور، برانگیزنده،
حل جدول
مترادف و متضاد زبان فارسی
برانگیزاننده، پرشور، شورانگیز، هیجانآور، هیجانانگیز
فارسی به انگلیسی
Breathtaking, Evocative, Exciting, Stirring, Thriller
فارسی به عربی
مثیر، مدهش، منبه
گویش مازندرانی
کشمکش
فرهنگ فارسی هوشیار
هیجان آور
فرهنگ فارسی آزاد
مُهَیّج، (اسم فاعل از تَهییج) برانگیزاننده، به هیجان آورنده، هیجان انگیز،
معادل ابجد
58