معنی مورد لعنت

حل جدول

لغت نامه دهخدا

لعنت

لعنت. [ل َ ن َ] (ع اِمص) لعنه. اسم است لعن را. قال اﷲتعالی: أن لعنهاﷲ علی الظالمین. (قرآن 44/7).ج، لعان، لعنات. راندگی. (منتهی الارب). فربه. (صحاح الفرس). نفرین. بهل. بهله. رِجس. بُعد. رجم. سب ّ. (منتهی الارب). ضد برکت. (قاموس کتاب مقدس). صاحب کشاف اصطلاحات الفنون آرد: به فتح لام و سکون عین، اسم است از لعن و لعن در اصل لغت به معنی راندن است و شرعاًدور ساختن خداست بنده را از در رحمت خود در این جهان به قطع توفیق از بنده و در جهان دیگر به مبتلی ساختن بنده را به عقوبت کما وقع فی المفردات. و این تعریف در حق کفار بود، اما درباره ٔ مؤمنان لعنت عبارت است از فرودآوردن بنده از پایه ٔ نیکان و مقام صلحا هکذا وقع فی جامع الرموز فی کتاب الایمان:
چو او آفریدم بکردمش رد
همی لعنتش جاودان می سزد.
فردوسی.
مزد یابدهرکه او بر دشمنش لعنت کند
دشمنش لعنت فزون یابد ز ابلیس لعین.
فرخی.
چون معمای مسعدی برسید دیگر روز با من خالی داشت. این خلوت دیری بکشید و بسیار نومیدی کرد و بگریست و گفت: لعنت بر این بدآموزان باد. (تاریخ بیهقی ص 337). میترسم که ناگاه... چون لعنت که بر ابلیس فرودآمد به سر من فرودآیند. (تاریخ بیهقی).
چون نیندیشی که می بر خویشتن لعنت کنی
از خرد بر خویشتن لعنت چرا داری روا.
ناصرخسرو.
چو لعنت کند بربدان بدکنش
همی لعنت او بر تن خود کند.
ناصرخسرو.
وآنگه تو گرد بوحنیفه نگردی
بر فلک مه برند لعنت و فریاد.
ناصرخسرو.
نه بدان لعنت است بر ابلیس
کو نداند همی یمین ز یسار
بل بدان لعنت است کاندر دین
علم داند به علم نکند کار.
سنائی.
سنگ باران ابر لعنت باد
بر زن نیک تا به بد چه رسد.
خاقانی.
یزدانش ز لعنت آفریده
وز تربیتش جهان پشیمان.
خاقانی.
میخواست او نشانه ٔ لعنت کند مرا
کرد آنچه خواست، آدم خاکی بهانه بود.
خاقانی.
صد لعنت باد بر وجودش
بر امت او هزار چندان.
خاقانی.
به لعنت باد تا باشد زمانه
تبارش تیر لعنت را نشانه.
نظامی.
نیکوان رفتند و سنتها بماند
وز لئیمان ظلم و لعنتها بماند.
مولوی.
مگر کآن سیه نامه ٔ بی صفا
به دوزخ رود لعنت اندر قفا.
سعدی.
نماند ستمکار بدروزگار
بماند بر اولعنت پایدار.
سعدی (بوستان چ یوسفی ص 69).
التعان، تلاعن، لعنت خواندن بر یکدیگر. ملاعنه، لعان، لعنت خواندن شوی و زن بر یکدیگر. (منتهی الارب). ابتهال، لعنت کردن یکدیگر را.
- به لعنت خدا نیرزیدن، به هیچ نیرزیدن.
- امثال:
خودم کردم که لعنت بر خودم باد.
سنگ از جایش پا می شود بد میگوید (یا) تف و لعنت میکند.
لعنت به دکانداری که مشتری خود را نشناسد.
لعنت به کار دست پاچه.
لعنت به همکار بد.
|| (مص) نفرین کردن. || از صورت بگردانیدن. (ترجمان القرآن جرجانی). || (اِ) عذاب.
- لعنهاﷲ، نفرین خدای:
صبغهاﷲ نام آن رنگ لطیف
لعنهاﷲ بوی آن رنگ کثیف.
مولوی.


لعنت کردن

لعنت کردن. [ل َ ن َ ک َ دَ] (مص مرکب) نفرین کردن. بسولیدن. بسوریدن. تهبیل. (تاج المصادر). لیط. (منتهی الارب): همکاران وی را بسیار ملامت کردند بدین حدیث و لعنت کردند. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 185). عامه ٔ مردم وی را لعنت کردند بدین حرکت ناشیرین که کرد. (تاریخ بیهقی ص 183).
گر ترا جز بت پرستی کار نیست
چون همی لعنت کنی بر بت پرست.
ناصرخسرو.
طاعت به گمانی بنمایدت ولیکن
لعنت کندت گر نشود راست گمانیش.
ناصرخسرو.
بر حب آل احمد شاید گر
لعنت همی کنند ملاعینم.
ناصرخسرو.
لعنت چه کنی به خیره بر دیوان
کز فعل تو نیز همچو ایشانی.
ناصرخسرو.
بر یزید و شمر ملعون چون همی لعنت کنی
چون حسین خویش را شمر و یزید دیگری.
سنائی.
یکی مال مردم به تلبیس خورد
چو برخاست لعنت بر ابلیس کرد.
سعدی.
لعین، لعنت کرده شده. (منتهی الارب). لعان، لعنت کننده. قتل الانسان ما اکفره، لعنت کرده شد. لحی اﷲ فلاناً؛ لعنت کند خدای وی را. سقار؛ آنکه غیرمستحق لعنت را بسیارلعنت کند. (منتهی الارب).


لعنت گفتن

لعنت گفتن. [ل َ ن َ گ ُ ت َ] (مص مرکب) (... کسی را)، لعنت کردن:
نباید برسم بد آیین نهاد
که گویند لعنت بر آن کاین نهاد.
سعدی.
چو دینارش ندادم لعنتم گفت
که شرم از روی مردانت چو زن باد.
سعدی.

فرهنگ معین

لعنت

(لَ نَ) [ع. لعنه] (اِمص.) نفرین، دشنام.

فرهنگ واژه‌های فارسی سره

لعنت

نفرین، فرنه

فارسی به عربی

لعنت

لعنه

فرهنگ عمید

لعنت

از خدا خواستن که کسی را از لطف‌ورحمت خود دور کند، لعن، نفرین،
عذاب،
دشنام،

کلمات بیگانه به فارسی

لعنت

نفرین

مترادف و متضاد زبان فارسی

لعنت

دعای‌بد، سب، سنه، فریه، لعن، نفرین،
(متضاد) آفرین، دعا

فرهنگ فارسی هوشیار

لعنت

نفرین، رجم، عذاب، دشنام


لعنت نامه

نفرین نامه (اسم) نامه ای که در آن لعنت مندرج باشد: و لعنت نامه نوشتند و نفرین کردند که بعد ازین خراج نخواهند و از هم کینه دردل ندارند.


لعنت کردن

گزوتن گزودن بسوریدن بسولیدن نفرین کردن (مصدر) لعنت کردن بر کسی. نفرین کردن بر او لعن کردن: بدانست (آدم) که قابیل او را (هابیل را) گم کرد برو لعنت کرد.

فارسی به ایتالیایی

لعنت

maledizione

معادل ابجد

مورد لعنت

800

قافیه

پیشنهاد شما
جهت ثبت نظر و معنی پیشنهادی لطفا وارد حساب کاربری خود شوید. در صورتی که هنوز عضو جدول یاب نشده اید ثبت نام کنید.
اشتراک گذاری