معنی موسیقی رپ
حل جدول
رَپ نوعی از سبک موسیقی خیابانی است که در دهه ۱۹۶۰ توسط سیاه پوستان آمریکایی در محلههای حاشیهای و غالباً فقیرنشین برانکس (واقع در نیویورک) که غالباً به گتو معروفاند، پدید آمد. این سبک موسیقی نوعی سلاح مبارزه جوانان سیاه با تبعیضهای نژادی رایج در آن زمان بود و به همین دلیل بود که به خاطر بیان مشکلات زندگی در گِتوها (جایی برای زندگی مردمی که جزو اقلیت یک شهر به حساب میآیند) به موسیقی گتو نیز شهرت دارد. این سبک قدمتی تقریباً ۶۰ ساله دارد این سبک بهجا مانده از سبکی است که با شعر به حکومت اعتراض میکردند.
رپ
نوعی موسیقی کلامی
گروه بی بند و بار غربی
فرمی در موسیقی رپ
کنسرتو
موسیقی غربی
رپ
لغت نامه دهخدا
رپ رپ. [رِ رِ] (اِ صوت) آواز سم ستوران که بتندی روند. (لغت محلی شوشتر، نسخه ٔ خطی کتابخانه ٔ مؤلف).
رپ
رپ. [رِ] (اِ صوت) آواز سم ستوران که به سرعت و شتاب روند. (لغت محلی شوشتر، نسخه ٔ خطی کتابخانه ٔ مؤلف).
رپ رپو
رپ رپو. [رِرِ] (ص نسبی) سوار تندرو که آواز سم اسب او متصل آید. (لغت محلی شوشتر، نسخه ٔ خطی کتابخانه ٔ مؤلف).
اطلاعات عمومی
ایالات متحده آمریکا
فارسی به عربی
موسیقی
واژه پیشنهادی
یاس
عربی به فارسی
موزیک , موسیقی , اهنگ , خنیا , رامشگری
معادل ابجد
428