معنی موعود

موعود. [م َ] (ع ص) وعده کرده شده. (غیاث) (ناظم الاطباء) (آنندراج). وعده کرده شده و وعده داده و از پیش خبر داده شده. || تقدیرشده. (ناظم الاطباء): پس آن که مردنی است می میراند و دیگر را می گذارد تا وقت موعود دررسد. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 207). عبادت کرد تا زمانی که اجل موعودش رسید. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 308). چون... شرط کردم... خطبه بنویسم... خطبه ٔ موعود این است... (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 89).
- ارض موعود، زمین وعده داده شده.
- || کنایه است از بیت المقدس. فلسطین. کنعان. (از یادداشت مؤلف). و رجوع به فلسطین شود.
- روز موعود، کنایه است از روز قیامت:
قیمت خود به ملاهی و مناهی مشکن
گرت ایمان درست است به روز موعود.
سعدی.
- مهدی موعود، لقبی از القاب حضرت حجت بن الحسن عسکری (ع). (از یادداشت مؤلف). و رجوع به مهدی شود.
- اجل موعود، مرگ مقدر و مرگ حتمی. (ناظم الاطباء).
|| این کلمه را بعضی ها به معنی دعوت شده یعنی به جای «مدعو» به کار می برند. (از نشریه ٔ دانشکده ٔ ادبیات تبریز).

موعود. [م َ] (ع مص) وعده کردن. (آنندراج). مصدر به معنی وعده. (ناظم الاطباء). نوید دادن. (منتهی الارب). و رجوع به وعد شود.

ارض موعود. [اَ ض ِ م َ] (اِخ) ارض مقدسه. فلسطین. کنعان.

مهدی موعود. [م َ ی ِ م َ / مُو] (اِخ) امام زمان. امام منتظر. رجوع به مهدویت و مهدی شود.

رزق موعود. [رِ ق ِ م َ / مُو] (ترکیب وصفی، اِ مرکب) یکی از رزق های چهارگانه در عرف مشایخ، و آن آن است که حق تعالی مر صالحان و عابدان را بدان وعده کرده است: و من یتق اﷲ یجعل له مخرجاً. و یرزقه من حیث لایحتسب. (قرآن 2/65 و 3). (از کشاف اصطلاحات الفنون). و رجوع به رزق و رزق مقسوم و رزق مضمون و رزق مملوک شود.

(مُ) [ع.] (اِمف.) وعده کرده شده، وعده داده.

وعده داده شده، از پیش معین شده

وعده داده شده، از پیش تعیین شده

سررسید

مَوعُود، (اسم مفعول وَعَدَ، یَعِدُ، وَعد) وعده داده شده، تعهد شده (جمع: مَواعِید)،

مَوعُود، مصدر وَعَدَ، یَعِدُ، به وَعد مراجعه شود

وعده‌داده‌شده،

وعده‌داده‌شده، وعده‌شده

Agreed

وعده کرده شده، تقدیر شده

126