معنی میلاو

میلاو. (اِ) شاگرد. (لغت فرس اسدی) (فرهنگ اوبهی) (ناظم الاطباء) (از آنندراج) (یادداشت مؤلف). به معنی شاگرداست که در مقابل اوستاد باشد. (برهان):
میلاو منی ای فغ و استاد توام من
پیش آی و سه بوسه ده و میلاویه میلاو.
رودکی.
اوستاد زمانْش میلاو است
شیر گردون ز هیبتش گاو است.
ابوسعید ابوالخیر.
|| خدمتکار. (ناظم الاطباء).

(اسم) شاگرد استاد (اوستاد) : اوستای زمانه میلاو است شیر گردون زهیبتش گاو است. (ابوالخیررشیدی)

شاگرد: میلاو منی ای فغ و استاد توام من / پیش آی و سه بوسه ده و میلاویه بستان (رودکی: ۵۲۶)،
شاگرد دکان،

(اِ.) شاگرد، خدمتگار.

شاگرد استاد

شاگرد مغازه

میلاو شاگردانگی، میلاو پادو، میلاو پادو.

میلاو

شاگردانگی، میلاو

پادو، میلاو

پادو

میلاو

میلاو

میلاو

میلاو

میلاو، کارورز، شاگرد، کارورز، مبتدی

میلاو

روژه میلاو

87