معنی نابود کردن

نابود کردن. [ک َ دَ] (مص مرکب) نیست کردن. معدوم کردن. ناپیدا کردن. (ناظم الاطباء). افناء. اطاحه. استهلاک. (منتهی الارب). اعدام. محو کردن. ازبین بردن. از میان برداشتن. فانی کردن:
هر چند که شاه نامور باشد
نابود کنی نشان و نامش را.
ناصرخسرو.
بود من نابود کرد و یاد من نسیان گرفت.
سوزنی.

اهلاک

هوار

قلع و قمع

انفاد

Annihilate, Consume, Destroy, Devour, Dispatch, Eat, Exterminate, Extinguish, Extirpate, Kill, Liquidate, Lose, Obliterate, Overturn, Ruin, Undo, Waste, Wreck, Eliminate

ابد، احذف، مت، اِجتیاحٌ

استئصال

Vernichten

ورانداختن

اهلاک

337