معنی نارمک | جدول یاب

لغت نامه دهخدا

نارمک

نارمک. [م َ] (اِخ) دهی است از بخش شمیران تهران در 9هزارگزی جنوب شرقی تجریش و پنج هزارگزی راه شوسه ٔ دماوند به تهران، در دامنه واقع است. سردسیر است و صد تن سکنه دارد. آب آن از قنات است و محصولش غلات و انار. مردمش به زراعت و باغبانی مشغولند. راه فرعی دارد. قلعه خرابه ٔ قدیمی در آنجاست. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 1 ص 321).