معنی ناشف
لغت نامه دهخدا
ناشف. [ش ِ] (ع ص) آنکه با خرقه یا مانند آن آب را از گودالی یا از زمینی برگیرد. (از اقرب الموارد). || که آب را به خود می کشد:
چون شد آن ناشف ز نشف بیخ خود
ناید آن سوئی که امرش می کند.
مولوی.
رجوع به نشف شود.
حل جدول
جذب کننده آب
فرهنگ فارسی آزاد
ناشِف، فرو رونده در زمین و خشک شونده (آب)، جذب کننده و درخود فرو برنده (آب را)، خشک،
معادل ابجد
431