معنی نافرمان

لغت نامه دهخدا

نافرمان

نافرمان. [ف َ] (ص مرکب) آنکه امتثال نکند. (آنندراج). طاغی. (دهار). یاغی. طاغی. غیرمطیع. سرکش. (ناظم الاطباء). کنود. قروف. عقق. عاق. طمل. (از منتهی الارب). عاصی. عصی. متمرد. سرکش. گردنکش. که فرمان نکند. که فرمان نبرد: دختری که داشت به نکاح من درآورد، دختری بدخوی ستیزه روی نافرمان. (گلستان). و چون عاصی و نافرمان بوده اند آنقدر که خواسته اند استخراج کرده اند. (تاریخ قم ص 166).
چون ز آتش می شود پشت کمان سخت نرم
در سر مستی چرا آن شوخ نافرمان تر است.
صائب (از آنندراج).
دل اگر سر کشد از خط بسپارش توبه زلف
چاره زنجیر بود بنده ٔ نافرمان را.
یغما.
- اسب نافرمان، حرون. سرکش.
- نفس نافرمان، نفس سرکش: و محتمل است آنکه یکی را از درویشان نفس نافرمان قضای شهوت خواهد. (گلستان).
|| فاسق. (ربنجنی). فاجر. (منتهی الارب).

نافرمان. [ف َ] (اِ) گلی است که آن را زبان به قفا گویند. (رشیدی) (انجمن آرا) (آنندراج).

فارسی به انگلیسی

نافرمان‌

Balky, Defiant, Disobedient, Insubordinate, Mean, Noncompliant, Perverse, Rambunctious, Rebel, Rebellious, Recalcitrant, Refractory, Unruly, Wayward, Wild

حل جدول

نافرمان

گردنکش

چشم سفید

عاص

طاغی

خیره‌سر

واژه پیشنهادی

نافرمان

عنان گسسته

سرکش

فرهنگ معین

نافرمان

(فَ) (ص.) یاغی، سرکش.

فرهنگ عمید

نافرمان

سرکش، متمرد، یاغی، خودسر،

مترادف و متضاد زبان فارسی

نافرمان

تخس، چموش، خلیع، سرکش، طاغی، عاصی، عاق، عصیانگر، گردنکش، متجاسر، یاغی

فارسی به عربی

فرهنگ فارسی هوشیار

نافرمان

آنکه امتثال امر نکند، یاغی، سرکش

فارسی به ایتالیایی

نافرمان

disobbediente

معادل ابجد

نافرمان

422

پیشنهاد شما
جهت ثبت نظر و معنی پیشنهادی لطفا وارد حساب کاربری خود شوید. در صورتی که هنوز عضو جدول یاب نشده اید ثبت نام کنید.
اشتراک گذاری