معنی نامناسب و نابجا
حل جدول
لغت نامه دهخدا
نابجا. [ب ِ] (ص مرکب) در غیر محل. نه بجای خویش. بی جا. بی مورد. بی موقع. مقابل بجا: گفتاری نابجا. اعمالی نابجا. کارهای نابجا. || در اصطلاح طبیعی، عَرَضی. (لغات فرهنگستان).
نامناسب
نامناسب. [م ُ س ِ] (ص مرکب) ناپسندیده. نامعقول. (آنندراج). || ناشایسته. نالایق. چیزی که سزاوار نباشد و مناسبت نداشته باشد. ناموافق. بی جا. (ناظم الاطباء). ناسزاوار. نادرخور.
فرهنگ عمید
مترادف و متضاد زبان فارسی
فرهنگ فارسی هوشیار
فارسی به ایتالیایی
فارسی به آلمانی
Anomal
معادل ابجد
267