معنی نبوغ مسیحیت

اثری از شاتوبریان

ترسایی

نبوغ. [ن ُ] (ع مص) نبغ. رجوع به نبغ شود. || آشکارا شدن. (تاج المصادر بیهقی) (زوزنی). ظاهر و آشکار گردیدن. (آنندراج). || شاعر خوب شدن و عالم جید گشتن. (فرهنگ نظام). || آدم فوق العاده گشتن در دانش و هنر، و این معنی جدیداست. (فرهنگ نظام). || (اِمص) نابغگی. (یادداشت مؤلف). || در تداول، هوش سرشار. استعداد فوق العاده. در تمام معانی رجوع به نبغ شود.

مسیحیت. [م َ حی ی َ](ع مص جعلی، اِمص)مسیحی بودن. عیسویت. نصرانیت. آئین مسیحی. دین مسیحی. خاج پرستی. و رجوع به مسیح و مسیحا و مسیحی شود.

هوشیاری، ذکاوت، جودت فکر،

مسیحی بودن،
(اسم) دین عیسی مسیح که سه شعبۀ مهم آن کاتولیک، پروتستان، و ارتدکس است،

استعداد، دها، هوش

ترسایی، عیسویت، نصرانیت

(نُ) [ع.] (مص ل.) تیزهوش بودن، استعداد قوی داشتن.، استعداد خُلاق استثنائی و بسیار نیرومند.

(مَ یَّ) [مص جع.] (اِ.) دین حضرت عیسی مسیح که سه شعبه مهم دارد: کاتولیک، پروتستان، ارتد وکس.

ابداع، عبقری

مسیحیه

ظاهر و آشکار گردیدن، آدم فوق العاده گشتن در دانش و هنر، نابغگی، عالم جید گشتن

مسیحی بودن عیسویت

Genie [noun]

1586