معنی نت
لغت نامه دهخدا
نت. [ن ُ] (فرانسوی، اِ) نوت. یادداشت. تذکره.تبصره. || الفبای مخصوص موسیقی که تعدادشان هفت تاست. نشانه هائی که بوسیله ٔ آنها اصوات موسیقی را نشان دهند. (از فرهنگ فارسی معین). نوتها روی پنج خط موازی افقی که به خطوط حامل موسوم است، نوشته می شوند و عبارتند از: دو، رِ، می، فا، سُل، لا، سی.
نت. [ن َت ت] (ع مص) پرباد گردیدن منخرین و منتفخ شدن آن از خشم. (از منتهی الارب) (از معجم متن اللغه). نتیت. (معجم متن اللغه). رجوع به نتیت شود.
فرهنگ معین
یادداشت، الفبای مخصوص موسیقی: دو، ر، می، فا، سل، لا، سی، (عا.) اسکناس. [خوانش: (نُ) [فر.] (اِ.) = نوت: ]
فرهنگ عمید
(موسیقی) نشانههای گرافیکی نمایندۀ صدا در نظام خطوط حامل که هفت نشانه با نامهای دو، رِِ، می، فا، سِل، لا، و سی هستند،
(موسیقی) صدایی که هر یک از این نشانه ها نمایندۀ آن است،
خلاصهای از یک کتاب، جزوه، یا سخنرانی، یادداشت،
حل جدول
الفبای موسیقی، یادداشت، کلیدموسیقی، خطایی در تنیس
کلید موسیقی
یادداشت
الفبای موسیقی
خطایی در تنیس
الفبای موسیقی، یادداشت، کلید موسیقی، خطایی در تنیس
فارسی به انگلیسی
Memorandum, Tone
فارسی به ترکی
not
فارسی به عربی
موضوع
ترکی به فارسی
خالص
فرهنگ فارسی هوشیار
تذکره، یادداشت
معادل ابجد
450