معنی نت موسیقی

دو، ر، می، فا، سل، لا، سی

الفبای موسیقی، یادداشت، کلید موسیقی، خطایی در تنیس

کلید موسیقی

الفبای موسیقی

الفبای موسیقی، یادداشت، کلیدموسیقی، خطایی در تنیس

سل

لا

سل

فا

فا

می

نت. [ن ُ] (فرانسوی، اِ) نوت. یادداشت. تذکره.تبصره. || الفبای مخصوص موسیقی که تعدادشان هفت تاست. نشانه هائی که بوسیله ٔ آنها اصوات موسیقی را نشان دهند. (از فرهنگ فارسی معین). نوتها روی پنج خط موازی افقی که به خطوط حامل موسوم است، نوشته می شوند و عبارتند از: دو، رِ، می، فا، سُل، لا، سی.

نت. [ن َت ت] (ع مص) پرباد گردیدن منخرین و منتفخ شدن آن از خشم. (از منتهی الارب) (از معجم متن اللغه). نتیت. (معجم متن اللغه). رجوع به نتیت شود.

مدت های طولانی، آثار موسیقی به روی کاغذ نمی آمد، نوازندگان و خوانندگان، برنامه ی خود را از حفظ اجرا می کردند. در اثر انتقال سینه به سینه ی موسیقی، تغییرات ناخواسته ی بسیاری در آن راه می یافت. لازم بود راهی برای نوشتن موسیقی پیدا شود تا از آن پس دقیقا به همان شکلی اجرا شود که آهنگساز در نظر داشته است. روشی که انسان برای نوشتن آثار موسیقی ابداع کرده است، خط موسیقی یا نت نویسی موسیقی نامیده می شود.
مجموع نت های موسیقی را که امروزه در تمام کشورهای جهان مورد استفاده قرار می گیرد، نتیجه ی قرن ها کوشش و همچنین پیشرفت است؛ چیزی از حدود اواخر سده ی نهم پس از میلاد تا اوایل سده ی هجدهم پس از میلاد! این کوشش از کلیساها و صومعه های کاتولیک رومی آغاز شد.
چون بیشتر مراسم مذهبی کلیسا با آواز همراه بود، این آوازها را عموما از حفظ می خواندند. در اواخر سده ی نهم، گذاشتن نشانه هایی چون نقطه و خط کوتاه و خطوط کج و کوله ی کوتاه بر روی کلمات کتاب دعا و نماز آغاز شد. این نشانه ها که "نئوم" نامیده می شوند، جهت حرکت ملودی را نشان می دادند. ولی بر روی هم، علائمی گنگ بودند.
تقریبا در حدود سال 900 میلادی، خواندن نت های موسیقی، کمی آسان تر شد. نئوم ها را در فاصله های معینی در زیر یا روی خط افقی قرمز رنگی که نماینده ی نت "فا" بود، می نوشتند تا نشان دهند که نت در آن نقطه چقدر باید زیر و بم خوانده شود.
آنگاه راهبی به نام "گوئیدو دارتسو"، خطوط حامل را ابداع کرد. حامل، مبنای موسیقی نوشتاری است. حامل چیزی است که نت ها روی آن ارائه می گردند؛ که شامل ۵ خط با چهار فاصله بین آنها می باشد. علاوه بر آن، خط های عمودی بر روی حامل، نشان دهنده معیار می باشند. از معیار ها برای شناسایی و پخش یا همان تقسیم موسیقی استفاده می کنند. دقت داشته باشید کسر میزان ها تعیین می کنند که چه تعداد بیت می توانند در یک معیار قرار بگیرند. در سده های سیزدهم و چهاردهم، روشی برای نت نویسی پیدا شد که نشان دادن طول هر نت را ممکن می ساخت! نت شکل تازه ای به خود گرفت و به بعضی از نت ها، برحسب طول آن ها، ساقه ای افزوده شد. نت های موسیقی تا اوائل سده ی هفدهم، سر و سامان گرفتند و تقریبا به شکلی امروزی درآمدند.

وخز

676