معنی نشیمنگاه.

(اسم) محل نشستن: شاهین. . . از نشیمنگاه دست سلاطین برخاسته و بالای سر او بتفاخر ایستاده. . .

نشیمنگاه. [ن ِ م َ] (اِ مرکب) آنجا که نشینند. (یادداشت مؤلف). جای نشستن. || آشیانه. لانه. رجوع به نشیمن شود. || آنجای تن که بر او نشینند. مقعد. (یادداشت مؤلف). || آنچه بر آن نشینند. رجوع به نشیمن شود.

(~.) (اِمر.) جای نشستن، نشستنگاه.

نشین

اتاق

نشیمنگاه.

سرین، آشیانه

جای نشستن، نشستنگاه،
[قدیمی] خانه،

مقعد

Einpassen, Platz (m), Sitz (m), Sitzplatz (m)

Fensterplatz (m)

پاخَره

صندلی حصیری

نشیمنگاه

نشیمنگاه

476