معنی نهانکار
لغت نامه دهخدا
نهانکار. [ن ِ / ن َ] (ص مرکب) که پنهان از چشم دیگران کاری کند. که اعمال خویش از انظار پوشیده دارد. کنایه از ریاکار:
محرم از بهر نهانکاران به کار آید حریف
ما که پیدا می خوریم از کار محرم فارغیم.
خاقانی.
حل جدول
قاچاقچی
فارسی به انگلیسی
Sneak
معادل ابجد
327