معنی نوبنیاد

نوبنیاد. [ن َ / نُو ب ُن ْ] (ص مرکب) نوبنیان. تازه ساز. که آن را تازه پی افکنده و ساخته اند یا تأسیس کرده اند: عمارتی نوبنیاد، مدرسه ای نوبنیاد، اداره ای نوبنیاد، انجمنی نوبنیاد.

آنچه تازه ساخته شده باشد،

جدیدالتاسیس

جدیدالاحداث

تازه‌بنیاد، جدیدالاحداث، جدیدالتاسیس، نوبنیان، نوپا،
(متضاد) قدیم‌الاحداث

Young

آنچه که تازه ساخته شده نو بنیان جدیدالاحداث تازه بنیاد.

123