معنی نوبهاران
لغت نامه دهخدا
نوبهاران. [ن َ / نُو ب َ] (اِ مرکب) هنگام بهار. فصل بهار:
به نوبهاران بستای ابر گریان را
که از گریستن اوست این زمین خندان.
رودکی.
نشاید باز چشم نوبهاران
چو بندد برف راه کوهساران.
فخرالدین اسعد.
فرهنگ عمید
موسم بهار، وقت بهار،
حل جدول
موسم بهار
معادل ابجد
315