معنی نورافکن

نورافکن. [اَ ک َ] (نف مرکب) نورافشان. که نور و روشنی بر اشیاء افکند. || (اِ مرکب) چراغ برق قوی که در سرپوش شفافی تعبیه شده و چون آن را روشن کنند به سبب شفافی و جلای سرپوش، نورش مضاعف شود و تا دوردست را روشن کند.

(اَ کَ) (اِ.) چراغ های برق پرنور که برای روشن ساختن محوطه های وسیع به کار برده می شود، پروژکتور.

چراغ برق پرنور که برای دیدن جاهای دور یا روشن ساختن محوطه‌ای وسیع به کار می‌برند،

پروژکتور، پرتوافکن

معادل فارسی پروژکتور

پروژکتور

پروژکتور، پرتوافکن، نورافشان

Floodlight, Klieg Light, Spotlight

ضوء کشاف

(صفت واسم) چراغ برقی پر نور که برای روشن کردن حوزه ای وسیع یا نقاط دور دست بکاررود.

riflettore

407