معنی نوساز
لغت نامه دهخدا
نوساز. [ن َ / نُو] (ن مف مرکب) نوساخت. جدیدالبناء. || (نف مرکب) نوسازنده. آنکه چیزی را تجدید و تعمیر کند. (فرهنگ فارسی معین).
فرهنگ معین
(ص فا.) آن که چیزی را تجدید و تعمیر کند، (ص مف.) نوساخته، تازه ساز. [خوانش: (نُ)]
فرهنگ عمید
تازهساز، تازهساخته شده، عمارتی که تازه ساختهشده،
حل جدول
مترادف و متضاد زبان فارسی
تازهساز، جدیدالبناء، نوساخت، نوساخته،
(متضاد) قدیمیساز
فارسی به انگلیسی
Refinisher, Renovator
معادل ابجد
124