معنی نوظهور
لغت نامه دهخدا
نوظهور. [ن َ ظُ] (ص مرکب) که تازه باب شده. (یادداشت مؤلف). که به تازگی مُد و متداول شده است. که تازه معمول شده است. که طبع و چشم بدان معتاد و مأنوس نیست: مد نوظهور. کلاه نوظهور. لباس نوظهور. || بدع. بدعت. (یادداشت مؤلف).
حل جدول
نوپیدا، به تازگی متداول شده
مترادف و متضاد زبان فارسی
بدیع، تازه، نو، نوآمده، نورس
فارسی به انگلیسی
Novel
معادل ابجد
1167