معنی نیمه شب

نیمه شب. [م َ / م ِ ش َ] (اِ مرکب، ق مرکب) وسط شب. نیمه ٔ شب:
کسی کو ندارد بود خشک لب
چنانچون توئی گرسنه نیمه شب.
فردوسی.
آفرین بر مرکبی کو بشنود در نیمه شب
بانگ پای مورچه از زیر چاه شصت باز.
منوچهری.
تو در نیمه شب نیز اگر یاوری
کلیدی بجنبان در این داوری.
نظامی.
محتسب در نیمه شب جائی رسید
در بن دیوار مردی خفته دید.
مولوی.

اثری از ژولین گرین

Midnight

gece yarısı

منتصف اللیل

(اسم) وسط شب نصب شب.

mezzanotte

Mitternacht (f)

407