معنی نیم دست

نیم دست. [دَ] (اِ مرکب) مسند کوچک. (رشیدی) (جهانگیری) (برهان قاطع) (انجمن آرا) (آنندراج) (غیاث اللغات). تخت خرد. مسند خرد. (فرهنگ خطی). چه، دست به معنی صدر و مسند عالی است. (برهان قاطع) (آنندراج):
دست آفت بدو چگونه رسد
که در او نیم دست دستور است.
انوری (از انجمن آرا).
|| نصف واحد کامل از چیزی مانند نیم دست صندلی یعنی سه صندلی. (از فرهنگ فارسی معین). نیمی از یک دست ابزار خانه. رجوع به دست شود.

(دَ) (اِمر.) تخت، مسند کوچک.

تخت، مسند: دست آفت بدو چگونه رسد / تا در او نیم‌دست دستور است (انوری: ۶۷)،
[قدیمی] نیمکت،

نصفی از یک مجموعه

564