معنی نیکوتین
فارسی به عربی
نیکوتین
لغت نامه دهخدا
نیکوتین. [ک ُ] (فرانسوی، اِ) الکالوئیدی است سه تائی که در برگ تنباکو به حالت مایع یافت می شود. نیکوتین یکی از سموم شدیدالاثر است به طوری که اگر یک قطره ٔ آن را در چشم یک گربه ٔ معمولی بچکانند به سرعت از راه مخاط پلک جذب شده و در چند لحظه گربه را می کشد. اثرات سمی نیکوتین در انسان به صورت استعمال سیگار و پیپ و قلیان به تدریج ظاهر می شود که عبارت از سرگیجه و ناراحتی های دستگاه گوارش و ضعف اعصاب می باشد. (از فرهنگ فارسی معین).
فارسی به ایتالیایی
nicotina
فرهنگ معین
[فر.] (اِ.) ماده ای است سمی که در توتون وجود دارد.
فرهنگ عمید
ماده روغنی و آتشگیر سمی که در برگ توتون وجود دارد و برای تولید حشرهکشها به کار میرود،
حل جدول
سم سیگار
ماده سمی سیگار
نیکوتین
سم سیگار
نیکوتین
ماده مخدر توتون
نیکوتین
ماده مخدر توتون و تنباکو
نیکوتین
ماده برگ توتون
نیکوتین
سم موجود در سیگار
نیکوتین
فرهنگ فارسی هوشیار
ماده سمی که در برگ توتون وجود دارد
ایتالیایی به فارسی
(S.) نیکوتین.
انگلیسی به فارسی
وابسته به نیکوتین
معادل ابجد
546