معنی هلیکوپتر
لغت نامه دهخدا
هلیکوپتر. [هَِ کُپ ْ ت ِ] (فرانسوی، اِ) قسمی هواپیمای کوچک که به هنگام برخاستن از زمین و نشستن بر آن میتواند به حالت عمودی حرکت کند. (فرهنگ فارسی معین).
فرهنگ معین
(هِ کُ تِ) [فر.] (اِ.) نوعی وسیله ترابری هوایی که در هنگام فراز و فرود می تواند به طور قایم یا عمودی حرکت کند و به حالت ایستاده در هوا بماند. چرخبال، بالگرد. (فره).
حل جدول
بالگرد
فرهنگ واژههای فارسی سره
بالگرد
کلمات بیگانه به فارسی
بالگرد
فارسی به عربی
مروحیه
فرهنگ فارسی هوشیار
فرانسوی از یونانی: به مانک بال بالپیچه (اسم) قسمی هواپیمای کوچک که بهنگام برخاستن اززمین ونشستن برآن میتواند بحالت عمودی حرکت کند.
فارسی به ایتالیایی
elicottero
فارسی به آلمانی
Hubschrauber (m)
معادل ابجد
673