معنی هوام

هوام. [هََ وام م] (ع اِ) ج ِ هامَّه. (منتهی الارب). به معنی حشرات الارض مثل مار وکژدم و راسو و مور و هر خزنده و گزنده است. (غیاث).در فارسی به تخفیف هم به کار رفته است:
بسا که تو به ره اندر زبهر دانگی سیم
شکست خواهی خوردن ز پشه و ز هوام.
فرخی.
جرم زمین تا قرار یافت ز عدلت
بس نفس شکر کز هوام برآمد.
خاقانی.
اندرافتادند درهم ز ازدحام
همچو اندر دوغ گندیده هوام.
مولوی.

هوام. [هَُ] (ع اِمص) تشنگی سخت. || نوعی از جنون و عشق. (منتهی الارب).

هوام. [هََ وْ وا] (ع اِ) شیر بیشه. (منتهی الارب) (اقرب الموارد).

(هَ مّ) [ع.] (اِ.) جِ هامه. حشرات موذی.

حشرات زهردار و موذی،

حشرات موذى و زهردار

(تک: هامه) خسندگان خرفستران (اسم) جمع هامه جانوران زهردار، حشرات: چو گشت کاسه چشمش پز از ذباب و هوام بهم نهد مژه و سر بزیر آب کند. (ایرج میرزا)

هَوامّ، حشرات زهردار و موذی، جانورهای زهردار (مفرد: هامَّه)،

52