معنی هواکش

هواکش. [هََ ک َ / ک ِ] (اِ مرکب) سوراخ یا لوله ای که بر دیوار اطاق تعبیه کنند تا هوای سنگین را بیرون دهد و هوای سالم به درون اطاق آورد. || امروز نوعی پروانه ٔ الکتریکی را گویند که به پنجره یا در محلی مخصوص از دیوار نصب می شود و با گردش خود هوای درون را تعویض می کند.

مجرا یا منفذی در سقف یا دیوار اتاق که هوا از آن داخل و خارج شود،

فن

هود

Aspirator, Draft, Extractor, Flue, Register, Vent, Ventilator

جهاز التهویه

نوعی پروانه الکتریکی را گویند که به پنجره یا در محلی مخصوص ازدیوار نصب میشود و با گردش خود هوای دورن را تعویض میکند

Ventilator [noun]

332