معنی هوتخش
لغت نامه دهخدا
هوتخش. [ت ُ] (پهلوی، ص، اِ) صنعتگر. (ایران در زمان ساسانیان ص 60 از ترجمه ٔ فارسی).
فرهنگ معین
(تُ) [په.] (اِ.) پیشه ور، صنعتگر.
فرهنگ عمید
دستورز، پیشهور، صنعتگر،
حل جدول
طبقه صنعتگران در زمان ساسانیان
فارسی به انگلیسی
Craft, Craftsman, Industry
نام های ایرانی
پسرانه، صنعت گر (نگارش کردی: هتهخش)
فرهنگ فارسی هوشیار
(اسم) دست ورز پیشه ور. یا هوتخشان. جمع هوتخش. دست ورزان پیشه وران.
معادل ابجد
1311