معنی هویت

هویت. [هَُ وی ی َ] (ع اِ) هُویّه. رجوع به هُویّه شود.

Identification, Identity

kimlik, hüviyet

(هُ و یَّ) [ع. هویه] (اِ.) شخصیت، ذات، حقیقت چیز.

آنچه از نام، نام خانوادگی، نام پدر و ویژگی‌های دیگر که شخص بدان ها شناخته می‌شود،
حقیقت شیء یا شخص که مشتمل بر صفات جوهری او باشد، شخصیت، ذات،
هستی، وجود،

چبود، نام و نشان، کیستی

ماهیت، وجود، هستی، تشخص

شخصیه، هویه

إثْباتُ الهویه

شخصیت، ذات هستی

(مصدر) یا حمل هو هو آنست که دو چیز با هم در وجود و حقیقت یکی باشند هر چند بووجهی مغایرت داشته باشند که میتوان بفارسی آنرا این همانی تعبیر کرد. بعبارت دیگر اگر بین دو امر تغایر اعتباری و اتحاد وجودی باشد هوو هویت حاصل است خواه اتحاد در وجود ذاتی باشد مانند: علی انسان است یا عرضی باشد مانند: علی نویسنده است.

فردیت هر کس

سجل

شناسایی

identità

هُوِیَّه- هویّت، حقیقت و ذات هر شیء، حقیقتی که مشتمل بر صفات جوهریّه هر موجود است، هستی و وجود منسوب به هُوَ، ماهیت، باطن، در آثار عرفانی ذات مطلق باریتعالی است،

شناسایی

421