معنی هکر | جدول یاب

لغت نامه دهخدا

هکر

هکر. [هََ ک ُ] (ع ص) غنوده. (منتهی الارب). || خواب آلوده. (منتهی الارب) (اقرب الموارد).

هکر. [هََ ک ِ] (ع ص) غنوده. (منتهی الارب). || خواب آلوده. || نیک شگفت دارنده. (منتهی الارب) (اقرب الموارد).

هکر. [هََ] (ع مص) شگفت داشتن. (منتهی الارب). سخت عجب داشتن. (از اقرب الموارد). || گرفتن پینکی کسی را. (منتهی الارب).

هکر. [هََ / هََ ک َ] (ع مص) سخت شدن خواب. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد). || چرت و پینکی گرفتن کسی را. (از اقرب الموارد). || سخت شگفت داشتن. (از منتهی الارب).