معنی واستدن
لغت نامه دهخدا
واستدن. [س ِ ت َ دَ] (مص مرکب) پس گرفتن. بازپس گرفتن. واستاندن:
صوفیان واستدند ازگرو می همه رخت
دلق ما بود که در خانه ٔ خمار بماند.
حافظ.
پس استاندن
پس استاندن. [پ َ اِ دَ] (مص مرکب) بازپس گرفتن. واستدن.
پس استدن
پس استدن. [پ َ اِ ت َ دَ] (مص مرکب) مخفف پس استادن. واستدن.
فرهنگ معین
فرهنگ عمید
واستاندن، بازستاندن، بازگرفتن، واپس گرفتن،
مترادف و متضاد زبان فارسی
فرهنگ فارسی هوشیار
(مصدر) پس گرفتن واستاندن: ((صوفیان واستدنداز گرو می همه رخت دلق ما بود که در خانه خمار بماند. )) (حافظ)
پس استاندن
(مصدر) باز پس گرفتن واستدن پس استدن.
پس استدن
(مصدر) باز پس گرفتن واستدن پس استدن.
واستاندن
(مصدر) واستدن پس گرفتن باز پس گرفتن: ((بده یک بوسه تا ده واستانی ازین به چون بود بازارگانی ک) (نظامی)
معادل ابجد
521